0 [686.20] ADAKAH SEMUA KESALAHAN JENAYAH BOLEH DIBERIKAN JAMINAN OLEH MAHKAMAH DAN ADAKAH BEBAS DENGAN IKAT JAMIN BERMAKSUD TERTUDUH BEBAS DARI TUDUHAN?

Jika seseorang dituduh melakukan jenayah di Mahkamah, tertuduh akan diberikan waran atau saman untuk hadir ke Mahkamah berdasarkan tuduhan yang dikenakan terhadap tertuduh tersebut. Setelah tertuduh hadir ke Mahkamah bagi sebutan kes, tertuduh diberi pilihan untuk mengaku bersalah atau minta dibicarakan.

Oleh itu, bagi situasi di mana OKT minta dibicarakan, tarikh baru akan diberikan oleh Mahkamah dan wakil pihak OKT akan memohon jaminan dari mahkamah bagi membolehkan OKT bebas sementara dari tahanan pihak polis.

Walaubagaimanapun, tidak semua kesalahan jenayah boleh diberikan jaminan Mahkamah. Perlu dirujuk Kanun Tatacara Jenayah (Akta 593), Jadual Pertama di Bahagian ke-5 di mana perkataan “bail”, “not bailable” dan “unbailable” digunakan. Kesalahan jenayah yang harus diberi jaminan Mahkamah akan disenaraikan sebagai “bailable”. Manakala, “not bailable” bagi kesalahan yang memerlukan budi bicara Mahkamah.

Oleh itu, kesalahan-kesalahan yang disenaraikan sebagai “bailable” seperti di dalam kes Mohd Jalil Bin Abdullah & Ors v PP [1996] 4 MLRH 713 di mana Mahkamah memutuskan seseorang yang dituduh melakukan kesalahan yang boleh diberi jaminan berdasarkan Akta 593, berhak mendapat jaminan Mahkamah. Pihak Mahkamah tidak boleh mempunyai keraguan untuk memberikan jaminan atau tidak bagi kesalahan “bailable”.

Berbeza dengan kesalahan yang disenaraikan sebagai “not bailable” iaitu Mahkamah mempunyai budi bicara penuh terhadap kesalahan-kesalahan tersebut untuk memberikan jaminan atau tidak. Tetapi Seksyen 388(1) Akta 593 menyatakan kesalahan yang membawa kepada hukuman mati atau penjara seumur hidup tidak boleh diberikan jaminan dimana kesalahan-kesalahan tersebut adalah “unbailable”.

Tetapi terdapat kes yang mengejutkan Malaysia sebagai penanda aras baharu seperti kes PP v Dato Balwant Singh (2002) 1 MLRH 505 di mana tertuduh bagi kes bunuh diberikan jaminan Mahkamah setelah Mahkamah mengambil kira faktor usia dan kesihatan tertuduh. Baru-baru ini seperti di dalam rayuan Samirah Muzaffar v PP [supra] iaitu kes bunuh bagi CEO Cradle Fund, tertuduh juga telah diberikan jaminan Mahkamah walaupun bagi pertuduhan yang membawa kepada hukuman mati kerana tertuduh adalah seorang wanita.

Kesimpulannya, perlu diambil kira rukun (tenet) dalam undang-undang bahawa individu yang dituduh melakukan kesalahan jenayah adalah tidak bersalah sehingga dibuktikan bersalah. Oleh itu, jaminan bukanlah satu perintah untuk menghukum atau melepaskan seseorang tertuduh daripada tuduhan yang dikenakan seperti mana yang difahami segelintir masyarakat tetapi ianya adalah satu jaminan agar tertuduh hadir ke Mahkamah pada hari bicara.

Aaina Ozaimudi

Pelatih Dalam Kamar

Subang Jaya, 2020

 

0 [685.20] KERETA KLON

 Iklan jual kereta klon berlambak di Facebook. Makin banyak dan jadi trend. Adakah #PDRM maklum mengenainya.

0 [684.20] PERLANTIKAN SEBAGAI TIMBALAN PENDAKWARAYA KANAN

Ini adalah isu utama di dalam kes Semakan Kehakiman antara Muhammad Shafee bin Md Abdullah vs. Peguam Negara & Ors [2020]. Antara lain mempertikaikan perlantikan DS Gopal di bawah seksyen 376 (3) Kanun Acara Jenayah sebaliknya menghujahkan ia perlu dilakukan di bawah seksyen 379 Kanun Acara Jenayah.

Perlu diingatkan bahawa apa yang penting ialah perlantikan TS Shafee selaku TPR pada peringkat rayuan kes Public Prosecutor v. Dato' Sri Anwar Ibrahim [2013] juga di buat di bawah seksyen 376(3) KAJ.

Mahkamah Rayuan di dalam kes berkenaan telah memutuskan bahawa selaku TPR yang dilantik, TS Shafee mempunyai hak dan kuasa sebagai mana kuasa TPR di bawah peruntukan undang-undang kecuali peruntukan khusus bagi TPR.

Maka tidak relevan dan konsisten untuk TS Shafee menghujahkan bahawa perlantikan DS Gopal perlu dibuat di bawah seksyen 379 KAJ atau hanya terhad kepada pegawai Kehakiman dan Perundangan sahaja. Mahkamah juga bersetuju bahawa perlantikan DS Gopal di bawah seksyen 376(3) tidak perlu digazetkan atas dasar tiada keperluan dan peruntukan untuk berbuat sedemikian. TS Shafee juga dalam tindakan ini tidak mempertikaikan dan menyangkal hujahan Responden (Peguam Negara) berkenaan memandangkan perlantikan TS Shafee di dalam kes Anwar Ibrahim (supra) juga tidak digazetkan.

Mahkamah Tinggi merujuk kepada Mahkamah Rayuan dalam kes Dato' Sri Mohd Najib Hj Abdul Razak v. PP [2019] antara lain menyatakan:

"...Any appointment by the PP under s 376(3) CPC is not contingent upon such appointment being gazetted in the Federal Gazette. Therefore, it cannot be said that without the gazette the appointment of GSR is a nullity, void and of no effect. "

"...Hence we do not see the basis of the application for the production of the said LOA. Section 376(3) of the CPC does not require that the appointment to be made in writing. Thus, in the absence of the requirement of the appointment to be made in writing, it is a matter of course that the section does not provide for the LOA to be produced upon demand. It is not for the Courts to read and impose procedural requirements into the provisions to rule a non-compliance. This is reading something into the provision which is not there in the first place. The section is clear and unambiguous. The Federal Court case of Lee Kew Sang v. Timbalan Menteri Dalam Negeri, Malaysia & Ors [2005] 1 MLRA 692; [2005] 2 MLJ 631; [2005] 3 CLJ 914; [2005] 4 AMR 724 has stated that:

"...it is not for the Courts to create procedural requirements because it is not the function of the Courts to make law or rules. If there is no such procedural requirements then there cannot be non-compliance thereof. Only if there is that, there can be non-compliance thereof and only then the Courts should consider whether, on the facts, there has been non-compliance."

Rujuk – Muhammad Shafee Md Abdullah vs. Peguam Negara & Ors & Another Application [2020]

 

0 [683.20] NOTIS PIHAK KETIGA DALAM LITIGASI SIVIL

Permohonan untuk pihak ketiga ditambah sebagai pihak ketiga di dalam satu prosiding/tindakan sivil perlu membuat permohonan kebenaran (leave) kepada mahkamah di bawah Aturan 16 Kaedah 2(2) Kaedah-Kaedah Mahkamah 2012

Dalam permohonan untuk mendapatkan kebenaran berkenaan, pihak Pemohon perlu menunjukkan melalui afidavitnya bahawa terdapat satu prima facie terhadap pihak Ketiga yang dicadangkan untuk dibawa masuk.

Mahkamah Rayuan dalam kes Dato' Abul Hasan bin Mohamed Rashid v. Multi-Code Electronics Industries & Anor [2012] menyatakan antara lain:

"The third party proceedings must be viewed as independent proceedings between the second defendant as plaintiff and the six directors as defendants... The second defendant in filing the third party application for indemnity and contribution, has to satisfy the court that there is a question proper to be tried as to the liability of the six directors to provide indemnity and make a contribution, be it in whole or in part. To put it differently, the second defendant has to show a prima facie case."

Tiada merit kes dibincangkan dan didengar oleh Hakim pada peringkat ini kecuali satu gambaran kepada afidavit yang menunjukkan bahawa terdapatnya prima facie sahaja. Jika Hakim berpuas hati, kebenaran diberikan bagi memasukkan Pihak Ketiga dan semua merit perlu dibuktikan semasa Bicara kelak.

Tindakan dan tuntutan dalam kertas kausa melibatkan pihak Ketiga perlu dibutirkan melalui plid secara jelas mengenai tindakan dan tuntutan serta pihak yang terlibat. Mahkamah Rayuan di dalam kes BPI International Finance Ltd v. Tengku Abdullah Ibni Sultan Abu Bakar [2009] antara lain memutuskan bahawa;

"In our view, where a person A is claiming to be indemnified by B in respect of his liability to C, he must plead with clarity the basis of his entitlement to such an indemnity, ie, whether it arises from any breach of contract, express or implied, or from any breach of duty of care, or otherwise to be implied from the nature of their relationship. It is not sufficient for him to merely include a prayer for an indemnity in the statement of claim without first stating the facts upon which such claim is founded."

Kegagalan untuk memplidkan butiran jelas dan kausa tindakan yang munasabah kepada tuntutan kepada pihak Ketiga boleh memberikan satu fatal kepada permohonan tersebut dan permohonan boleh ditolak. Mahkamah Tinggi dalam kes Inal Bina Sdn Bhd v. Mohd Rizzal bin Shamat (t/a as Kejuruteraan Perdana Teguh) (Bintang Kencana Sdn Bhd, third party) [2015] memutuskan bahawa;

"The contention of the third party here is that the defendant's third party notice on its face revealed no sustainable cause of action against the third party. The notice per se was devoid of particulars of how the third party is responsible for payment to the plaintiff."

Pemohon juga perlu buktikan wujudnya satu bukti hubungan diantara pihak Ketiga dan bukan sekadar kepada kausa tindakan tadi secara jelas dalam membuktikan wujudnya prima facie. Sebagaimana di dalam kes Sime Darby Bhd & Ors v. Dato' Seri Ahmad Zubair @ Ahmad Zubirbin Hj Murshid & Ors (Tun Musa Hitam & Ors, third parties) [2012] Mahkamah Tinggi cited daripada Privy Council antara lain;

"A right to indemnity generally arises from contract express or implied, but it is not confined to cases of contract A right to indemnity exists where the relation between the parties is such that either in law or in equity there is an obligation upon one party to indemnify the other."

Rujuk - A Santamil Selvi Alau Malay @ Anna Malay & Ors v. Dato Sri Mohd Najib Tun Abdul Razak & Ors [2020]

0 [682.20] ANGGAPAN SEKSYEN 50 AKTA SURUHANJAYA PENCEGAHAN RASUAH MALAYSIA 2009

 

Kes rasuah melibatkan Akta SPRM 2009 dan Kanun Keseksaan yang dijalankan dengan pemakaian anggapan di bawah seksyen 50 tertakluk kepada sub (1), (2) dan (3) adalah anggapan wujudnya tindakan pertuduhan berkenaan sehingga dibuktikan sebaliknya.

Maksudnya menjadi beban Orang Kena Tuduh untuk menyangkal pertuduhan dan elemen atau tindakan yang dipertuduhkan ke atasnya.

Beban bukti ke atas Pembelaan untuk membuktikan adalah pada tahap Imbangan Kebarangkalian sahaja yang menjadikan beban itu rendah selari dengan tugas pembelaan dalam situasi biasa di bawah seksyen 173 /180 / 182 Kanun Acara Jenayah (Ayat mudah faham)

Ini kalau merujuk kepada ayat yang digunapakai dalam seksyen 50, dibandingkan kes Assam v. Krishna Rao yang mana jelas beban bukti kepada perkara tersebut adalah melalui bukti dan bukan sekadar penjelasan.

Sila rujuk juga kepada -

Assam v. Krishna Rao [1973]

Mohd Khir Toyo v. PP [2015]

Jamaludin bin Md Kassim v. PP [2010]

Wong Joo Sen v. PP [2010]

PP v. Lim Hock Boon [2009]

0 [681.20] RUJUKAN KESIHATAN MENTAL

 

Dalam kes jenayah, jika pelaku ada masalah #mental atau ketidakmampuan mentalnya semasa #jenayah dilakukan, maka pertuduhan tidak boleh dikekal kerana ketidakmampuan pembuktian #mensrea dalam tindakan jenayah.

Jika benar OKT ada #sejarah kesihatan mental yang buruk atau dilihat sedemikian (rujuk kepada perlakuan semasa dan semasa melakukan jenayah) maka satu permohonan rujukan kepada pusat kesihatan mental boleh dibuat.

Pernohonan perlu dibuat kepada Mahkamah yang mengendalikan kes berkenaan pada mana-mana peringkat di bawah dan selaras dengan seksyen 342 Kanun Acara Jenayah.

Jika dibenarkan oleh #Mahkamah, satu tempoh penilaian akan dibuat ke atas OKT berkenaan dan satu laporan rasmi akan dikeluarkan kepada Mahkamah.

Jika ditentukan #kesihatan mentalnya bermasalah, satu perintah tahanan akan dibuat ke atasnya sehingga diperkenankan oleh YDPA/#Sultan.

Peruntukan lain kita tak perlu sentuh dan cerita di sini. Kita sembang kemudian.

0 [680.20] ELAKKAN HUTANG DIPUSAKAI

Bila mati, baru nampak taringnya.

Pakat berebut harta

Tiada pula #hutang ditanya

Berapa hutang perlu ditanggung bersama.

Wang dan #harta sekangkang kera

Direbut macam harta berjuta

Tapi hutang yang ada dibuat buta

#Hipokrit bila kena kat kita

Jadi nak pesan kat saudara

Pertama, jangan ajar berhutang sini sana

Kedua, tinggalkan pengurusan harta sebelum kau tiada.

Juga nak berpesan, harta yang bernilai adalah harta yang dibelanja.

#Dunia untung, #akhirat pun boleh bawa.

Harta disimpan mungkin digadai anak dan saudara.

Silap-silap bini makan dengan #suami muda.

 

0 [679.20] KETERANGAN IMPAK MANGSA

 

Sebelum mahkamah menjatuhkan satu #hukuman kepada #pesalah yang disabitkan kesalahan #jenayah di bawah seksyen 183 Kanun Acara Jenayah, Mahkamah boleh mengambil #keterangan #impak #mangsa daripada mangsa atau keluarga berkaitan mengenai impak kejadian jenayah di bawah seksyen 183A.

Antara lain kuasa mengambil keterangan impak mangsa di bawah seksyen 183A(i) atau keterangan melalui keterangan yang ada jika mangsa gagal hadir ke Mahkamah di bawah sub (ii) peruntukan yang sama.

𝐒𝐞𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧 𝟏𝟖𝟑𝐀 𝐂𝐫𝐢𝐦𝐢𝐧𝐚𝐥 𝐏𝐫𝐨𝐜𝐞𝐝𝐮𝐫𝐞 𝐂𝐨𝐝𝐞

(𝑖) 𝐵𝑒𝑓𝑜𝑟𝑒 𝑡ℎ𝑒 𝑐𝑜𝑢𝑟𝑡 𝑝𝑎𝑠𝑠𝑒𝑠 𝑠𝑒𝑛𝑡𝑒𝑛𝑐𝑒 𝑎𝑐𝑐𝑜𝑟𝑑𝑖𝑛𝑔 𝑡𝑜 𝑙𝑎𝑤 𝑢𝑛𝑑𝑒𝑟 𝑠 183, 𝑡ℎ𝑒 𝑐𝑜𝑢𝑟𝑡 𝑠ℎ𝑎𝑙𝑙, 𝑢𝑝𝑜𝑛 𝑡ℎ𝑒 𝑟𝑒𝑞𝑢𝑒𝑠𝑡 𝑜𝑓 𝑡ℎ𝑒 𝑣𝑖𝑐𝑡𝑖𝑚 𝑜𝑓 𝑡ℎ𝑒 𝑜𝑓𝑓𝑒𝑛𝑐𝑒 𝑜𝑟 𝑡ℎ𝑒 𝑣𝑖𝑐𝑡𝑖𝑚'𝑠 𝑓𝑎𝑚𝑖𝑙𝑦, 𝑐𝑎𝑙𝑙 𝑢𝑝𝑜𝑛 𝑡ℎ𝑒 𝑣𝑖𝑐𝑡𝑖𝑚 𝑜𝑟 𝑎 𝑚𝑒𝑚𝑏𝑒𝑟 𝑜𝑓 𝑡ℎ𝑒 𝑣𝑖𝑐𝑡𝑖𝑚'𝑠 𝑓𝑎𝑚𝑖𝑙𝑦 𝑡𝑜 𝑚𝑎𝑘𝑒 𝑎 𝑠𝑡𝑎𝑡𝑒𝑚𝑒𝑛𝑡 𝑜𝑛 𝑡ℎ𝑒 𝑖𝑚𝑝𝑎𝑐𝑡 𝑜𝑓 𝑡ℎ𝑒 𝑜𝑓𝑓𝑒𝑛𝑐𝑒 𝑜𝑛 𝑡ℎ𝑒 𝑣𝑖𝑐𝑡𝑖𝑚 𝑜𝑟 ℎ𝑖𝑠 𝑓𝑎𝑚𝑖𝑙𝑦.

(𝑖𝑖) 𝑊ℎ𝑒𝑟𝑒 𝑡ℎ𝑒 𝑣𝑖𝑐𝑡𝑖𝑚 𝑜𝑟 𝑎 𝑚𝑒𝑚𝑏𝑒𝑟 𝑜𝑓 𝑡ℎ𝑒 𝑣𝑖𝑐𝑡𝑖𝑚'𝑠 𝑓𝑎𝑚𝑖𝑙𝑦 𝑖𝑠 𝑓𝑜𝑟 𝑎𝑛𝑦 𝑟𝑒𝑎𝑠𝑜𝑛 𝑢𝑛𝑎𝑏𝑙𝑒 𝑡𝑜 𝑎𝑡𝑡𝑒𝑛𝑑 𝑡ℎ𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑐𝑒𝑒𝑑𝑖𝑛𝑔𝑠 𝑎𝑓𝑡𝑒𝑟 𝑏𝑒𝑖𝑛𝑔 𝑐𝑎𝑙𝑙𝑒𝑑 𝑏𝑦 𝑡ℎ𝑒 𝐶𝑜𝑢𝑟𝑡 𝑢𝑛𝑑𝑒𝑟 𝑠𝑢𝑏𝑠𝑒𝑐𝑡𝑖𝑜𝑛 (1), 𝑡ℎ𝑒 𝐶𝑜𝑢𝑟𝑡 𝑚𝑎𝑦 𝑎𝑡 𝑖𝑡𝑠 𝑑𝑖𝑠𝑐𝑟𝑒𝑡𝑖𝑜𝑛 𝑎𝑑𝑚𝑖𝑡 𝑎 𝑤𝑟𝑖𝑡𝑡𝑒𝑛 𝑠𝑡𝑎𝑡𝑒𝑚𝑒𝑛𝑡 𝑜𝑓 𝑡ℎ𝑒 𝑣𝑖𝑐𝑡𝑖𝑚 𝑜𝑟 𝑎 𝑚𝑒𝑚𝑏𝑒𝑟 𝑜𝑓 𝑡ℎ𝑒 𝑣𝑖𝑐𝑡𝑖𝑚'𝑠 𝑓𝑎𝑚𝑖𝑙𝑦."

Keterangan ini hendaklah direkod dan diterima bagi #pertimbangan kepada Mahkamah oleh pihak #pendakwaan dalam menilai keterangan yang ada bagi menjatuhkan hukuman setelah pertimbangan dibuat kepada keterangan berkenaan, selain faktor #mitigasi yang ada oleh pihak #Pembelaan.

Peruntukan ini berkuatkuasa pada 01.06.2012.

Rujuk kes -

𝐏𝐏 𝐯𝐬. 𝐍𝐮𝐫𝐮𝐥 𝐘𝐮𝐥𝐢𝐚𝐧𝐚 [𝟐𝟎𝟐𝟎]

𝐏𝐏 𝐯𝐬. 𝐌𝐨𝐡𝐝 𝐀𝐝𝐡𝐚 𝐈𝐬𝐦𝐚𝐢𝐥 [𝟐𝟎𝟏𝟖]

𝐍𝐨𝐫𝐝𝐢𝐧 𝐀𝐡𝐦𝐚𝐝 𝐯𝐬. 𝐏𝐏 [𝟐𝟎𝟏𝟖]

𝐒𝐡𝐚𝐩𝐫𝐢 𝐘𝐮𝐬𝐬𝐨𝐟 𝐯𝐬. 𝐏𝐏 [𝟐𝟎𝟏𝟖]

Hisham Nazir

Hisham Nazir & Cronies

Subang Jaya, 2020

0 [678.20] JENAYAH SECARA TIDAK SENGAJA

Perlakuan #jenayah secara tidak sengaja adalah satu pembelaan yang diterima di #Malaysia berdasarkan peruntukan #seksyen 80 Kanun Keseksaan yang mana memberikan maksud bahawa apa jua perlakuan jenayah yang berlaku tanpa disengajakan adalah bukan satu jenayah.

Antara lain kerana tiada unsur #niat dan pengetahuan (#mens rea) di dalam perlakuan tersebut. Contohnya - Seorang yang bertugas sebagai kontraktor telah menjalankan tugasnya, kemudian ada lelaki melalui tempat kerjanya dan sesuatu telah terjatuh dan mengenai lelaki berkenaan. Lelaki berkenaan mati dan ia bukanlah satu jenayah kepada kematian berkenaan.

Ini boleh dirujuk kepada kes -

𝐊𝐢𝐧𝐠-𝐄𝐦𝐩𝐞𝐫𝐨𝐫 𝐯. 𝐓𝐢𝐦𝐦𝐚𝐩𝐩𝐚 (𝟏𝟗𝟎𝟏)

𝐒𝐭𝐚𝐭𝐞 𝐯. 𝐑𝐚𝐦𝐠𝐚𝐬𝐰𝐚𝐦𝐲 (𝟏𝟗𝟓𝟐)

𝐉𝐚𝐠𝐞𝐬𝐣𝐚𝐫 𝐯. 𝐊𝐢𝐧𝐠 𝐄𝐦𝐩𝐞𝐫𝐨𝐫𝐨 (𝟏𝟗𝟐𝟑)

𝐑 𝐯. 𝐓𝐮𝐧𝐝𝐚 (𝟏𝟗𝟓𝟎)

𝐑 𝐯. 𝐒𝐰𝐢𝐧𝐝𝐚𝐥𝐥 & 𝐎𝐬𝐛𝐨𝐫𝐧𝐞 (𝟏𝟖𝟒𝟔)

𝐀𝐧𝐝𝐚𝐥 𝐀𝐫𝐨𝐥𝐥𝐚 𝐯. 𝐏𝐏 [𝟐𝟎𝟏𝟑]

𝐑 𝐯. 𝐁𝐫𝐚𝐝𝐬𝐡𝐚𝐰 (𝟏𝟖𝟕𝟖)

𝐒𝐦𝐢𝐭𝐡 𝐯. 𝐄𝐦𝐩𝐞𝐫𝐨𝐫 (𝟏𝟗𝟐𝟓)

𝐏𝐏 𝐯. 𝐕𝐞𝐭𝐮𝐬 𝐉𝐮𝐚𝐧𝐢 [𝟐𝟎𝟏𝟒]

𝐀𝐛𝐝𝐮𝐥 𝐀𝐳𝐢𝐳 𝐌𝐢𝐞𝐰 𝐘𝐢𝐨𝐧𝐠 𝐯. 𝐏𝐏 [𝟐𝟎𝟏𝟒]

𝐀𝐛𝐝𝐮𝐥 𝐇𝐚𝐥𝐢𝐝 𝐀𝐛𝐝𝐮𝐥𝐥𝐚𝐡 𝐯. 𝐏𝐏 [𝟐𝟎𝟏𝟑]

Namun dibezakan dengan kes 𝐌𝐨𝐡𝐝 𝐀𝐳𝐚𝐦 𝐑𝐚𝐣𝐚 𝐀𝐛𝐝𝐮𝐥𝐥𝐚𝐡 𝐯. 𝐏𝐏 [𝟐𝟎𝟏𝟓] yang mana #Mahkamah Rayuan menolak #pembelaan sedemikian di bawah seksyen 80 Kanun Keseksaan atas tindakan asalnya yang memanjat bumbung untuk pecah rumah dan melakukan curian. Hanya berdasarkan kehadiran si mati secara tiba-tiba dan tindakan reflek mengambil kayu di tempat berkenaan tidak termasuk di bawah pembelaan berkenaan.

Malah keterangan #pathologi menunjukkan bahawa kecederaan si mati adalah disebabkan beberapa #pukulan mengakibatkan kecederaan #parah.

Hisham Nazir

Hisham Nazir & Cronies

Subang Jaya, 2020

0 [677.20] ANTI-HOPPING LAW AND ANTI-HOPPING CONTRACT

Sejak kebelakangan ini, umum banyak menyuarakan tentang kebimbangan ahli-ahli dewan melompat dari suatu parti #politik ke satu parti politik yang lain. Terdapat banyak penekanan dari umum untuk kerajaan mengusulkan satu usul bagi menghalang fenemona lompat parti dari berterusan. Oleh itu, adakah suatu undang-undang dapat diperkenalkan?

𝗔𝗿𝘁𝗶𝗸𝗲𝗹 𝟭𝟬 𝗣𝗲𝗿𝗹𝗲𝗺𝗯𝗮𝗴𝗮𝗮𝗻 𝗣𝗲𝗿𝘀𝗲𝗸𝘂𝘁𝘂𝗮𝗻 menyediakan #hakasasi bagi menyertai dan menubuhkan persatuan tanpa sebarang gangguan. Oleh itu, menurut kes 𝗡𝗼𝗿𝗱𝗶𝗻 𝗦𝗮𝗹𝗹𝗲𝗵 𝘃 𝗞𝗲𝗿𝗮𝗷𝗮𝗮𝗻 𝗡𝗲𝗴𝗲𝗿𝗶 𝗞𝗲𝗹𝗮𝗻𝘁𝗮𝗻 & 𝗔𝗻𝗼𝗿. (𝟭𝟵𝟵𝟯) 𝟭 𝗠𝗟𝗥𝗔 𝟰𝟲𝟳, kerajaan pusat atau #kerajaan negeri tidak boleh membuat undang-undang kecil bagi menghalang seseorang dari melompat parti kerana undang-undang kecil tersebut akan menjadi tidak konsisten dengan perlembagaan persekutuan di mana 𝗔𝗿𝘁𝗶𝗸𝗲𝗹 𝟰 𝗣𝗲𝗿𝗹𝗲𝗺𝗯𝗮𝗴𝗮𝗮𝗻 𝗣𝗲𝗿𝘀𝗲𝗸𝘂𝘁𝘂𝗮𝗻 menyatakan Perlembagaan Persekutuan adalah undang-undang tanah iaitu undang-undang tertinggi di dalam hierarki. Sebarang undang-undang kecil yang tidak konsisten akan menjadikannya “void” dan “ultra vires”.

Selain itu, contoh lain di dalam kes 𝗠𝘂𝗵𝗮𝗺𝗮𝗱 𝗝𝘂𝘇𝗮𝗶𝗹𝗶 𝗠𝗼𝗵𝗱 𝗞𝗵𝗮𝗺𝗶𝘀 & 𝗢𝗿𝘀 𝘃 𝗦𝘁𝗮𝘁𝗲 𝗚𝗼𝘃𝗲𝗿𝗻𝗺𝗲𝗻𝘁 𝗼𝗳 𝗡𝗲𝗴𝗲𝗿𝗶 𝗦𝗲𝗺𝗯𝗶𝗹𝗮𝗻 & 𝗢𝗿𝘀 di mana Kerajaan Negeri Sembilan memperkenalkan Enakmen Syariah s.66 yang tidak membenarkan lelaki untuk berpakaian seperti wanita sebagai satu jenayah adalah tidak konsisten dengan perlembagaan persekutuan, Artikel 5, 8, 9 dan 10 Perlembagaan Persekutuan dimana salah satunya menyatakan hak asasi manusia untuk kebebasan berekspresi iaitu enakmen tersebut menghalang Muhamad Juzaili dari bebas untuk berekspresi. Penghakiman Mahkamah mendapati enakmen syariah s.66 Negeri Sembilan sebagai ‘void’. [Cuba check juga rayuannya]

Walaubagaimanapun, seperti yang kita dapat lihat dalam situasi dimana Parti Keadilan Rakyat telah membuat kontrak dengan ahli-ahli nya iaitu jika ahli-ahli nya di dalam dewan yang melompat akan dikenakan tindakan mahkamah sebanyak RM10 juta kerana melanggar kontrak. Bagaimana ahli Parti Islam Semalaysia juga menetapkan pelanggaran sebagai jatuh talak dengan lafaz ikatan yang dibuat. Adakah prinsip ini sama seperti dalam kes Muhamad Juzaili dan Nordin Salleh?

Dalam kes 𝗕𝗲𝗮𝘁𝗿𝗶𝗰𝗲 𝗮𝘁 𝗙𝗲𝗿𝗻𝗮𝗻𝗱𝗲𝘇 𝘃 𝗦𝗶𝘀𝘁𝗲𝗺 𝗣𝗲𝗻𝗲𝗿𝗯𝗮𝗻𝗴𝗮𝗻 𝗠𝗮𝗹𝗮𝘆𝘀𝗶𝗮 & 𝗔𝗻𝗼𝗿 (𝟮𝟬𝟬𝟱) 𝟭 𝗠𝗟𝗥𝗔 𝟯𝟮𝟬 dimana beliau telah diberhentikan dari sebuah syarikat penerbangan kerana telah melanggar #kontrak pekerjaan. Isu yang dibawakan ke Mahkamah adalah 𝗔𝗿𝘁𝗶𝗸𝗲𝗹 𝟴 𝗣𝗲𝗿𝗹𝗲𝗺𝗯𝗮𝗴𝗮𝗮𝗻 𝗣𝗲𝗿𝘀𝗲𝗸𝘂𝘁𝘂𝗮𝗻 yang menerangkan tentang kesaksamaan di mana beliau menyatakan kontrak tersebut sebagai tidak adil ke atas jantina. Oleh itu, #Penghakiman #Mahkamah memutuskan bahawa kontrak yang dipersetujui oleh beliau sebagai kontrak terikat dan bukan kontrak untuk rundingan dimana kotrak tersebut iaitu kontrak peribadi bagi beliau yang telah mempersetujui setiap Klaus di dalam kontrak tersebut apabila beliau menandatanginya. Justeru itu, kontrak peribadi tidak terikat dengan hak asasi di dalam Perlembagaan Persekutuan.

Kesimpulannya, undang-undang kecil atau mana-mana enakmen yang diperkenalkan tidak debenarkan untuk tidak konsisten dengan #Perlembagaan #Persekutuan manakala kontrak #peribadi tidak terikat dengan Perlembagaan Persekutuan.

@Aainaa Ozaimudi

https://www.facebook.com/anna.ozaimudi

Pupil In Chamber, 2020